ناموس خدا

ای دختر عقل وخواهر دین

وی گوهر درج عز وتمکین

عصمت شده پای بند مویت

ای علم وعمل مقیم کویت

ای میوه شاخسار توحید

همشیره ماه ودخت خورشید

اندر حرم تو عقل مات است

زین خاک که چشمه حیات است

این ماه منیر ومهر تابان

عکسی بود از قم وخراسان

هر کس به درت به یک امیدی

محتاج تر از همه “وحیدی” است

آیه الله العظمی وحیدی خراسانی