ساقی کوثر

سیدالشهداء با توجه به شرایط خاص زمان،چارچوب کلی سیاست خویش را در برخورد با حکومت پلید یزید بر اصل مخالفت و عدم سازش با حکومت وقت قرار دارد و در واقع رسالت سیاسی حسین در آن دوران تاریک این بود که سلطنت شوم امویان را رسوا ساخته تا اسلام و مسلمانان از فتنه و تباهی نجات یابند. از آنجا که هدف آن حضرت مربوط به یک عصر و زمان خاص نبود بنابراین بررسی سیره سیاسی آن بزرگوار در هر زمان باعث باز شدن گره های زیادی از جامعه خواهد گردید. اما متأسفانه در بعضی مواقع رفتارهای نادرست سیاست پیشگان باعث شده که بسیاری از افراد، تنها مصداق سیاست ورزی را دروغ و تزویر به حساب آورند و چنین نگاهی به سیاست، به خصوص در زمینه سیره امام حسین مانع ایجاد رابطه ای هدایت جویانه با این موضوع خواهد گردید. بنابراین با دقت و توجه در سیره سیاسی ابا عبدالله می توان به یک بینش صحیح سیاسی در این زمینه دست یافت. از طرف دیگر اغلب به واقعه عاشورا از منظری عاطفی توجه شده که هر چند این موضوع ارزشمند است اما باید در نظر داشت که داشتن چنین بینشی، نوعی یکسونگری به این واقعه خواهد بود، بنابراین توفیق برقراری رابطه ای عقلانی با این موضوع از ارزش والایی برخوردار است. نکته مهمی که در این زمینه وجود دارد این است که فعالیتهای سیاسی امام حسین محدود به واقعه کربلا نیست، بلکه آن حضرت در دوران زندگی پدر بزرگوارش و همچنین در دوران امام حسین موضعگیری های سیاسی مهمی انجام دادند که تجلّی واقعی این موضعگیری های سیاسی در واقعه عاشورا نمایان شده است. هدف اصلی انجام این تحقیق کشف حقایق بیشتر پیرامون سیره سیاسی امام حسین می باشد. از جمله می توان به چگونگی به وجود آمدن قیام عاشورا که در واقع مسبب اصلی این قضیه فردی جز معاویه و فرزندش یزید نبودند اشاره کرد. همچنین مدیریت عالی آن حضرت در طول جریان عاشورا و علل جاودانگی قیام عاشورا در طول اعصار بیان گردیده است. و روشی که در این زمینه مورد استفاده قرار گرفته روشی کتابخانه ای است که با مطالعه در کتابهای تاریخی معتبر به دست آمده است. همچنین واژگان کلیدی این تحقیق عبارت است از: سیره ، سیاست و امام. تحقیق حاضر در سه فصل بیان گردیده که عبارت است از : فصل اول: سیاست گذاری های امام حسین در طول قیام عاشورا . فصل دوم: فعالیتهای سیاسی امام حسین در دوران زندگی . فصل سوم: نتایج عملکرد سیاسی سیدالشهداء پس از واقعه عاشورا از نتایج مهمی که در این تحقیق قابل مشاهده است این است که واقعه عاشورا تنها در سال 61 هجری به وجود نیامده بلکه سیاست های الحادی و انحرافی عناصر فاسدی مانند معاویه، زمینه را برای به وجود آوردن واقعه عاشورا مهیا ساخته است. امام حسین با توجه به برخورداری از شایستگی های لازم برای رهبری قیام عاشورا، این نهضت را از آغاز تا پایان و نیز پس از آن و با در نظر گرفتن همه مهارت های سیاسی و اجتماعی به خوبی رهبری نمود. مهمترین درسهای سیاسی عاشورا عبارت است از: عدالتخواهی ، باطل ستیزی، امر به معروف و نهی از منکر، ولایت پذیری، تولّی و تبّری، جهاد، پیام رسانی ، اصلاح ، الگوسازی، تدبیر و برنامه ریزی . زینب ( سلام الله علیها) پس از شهادت برادر، به طور مهیّجی ضایع شدن حقوق شهیدان خاندان اهل بیت را در نظر مردم کوفه مجسم ساخت و با سخنرانی های حماسی، احساسات دردناک آنان را که با ندامت و خواری توأم بود برانگیخت. و در نهایت می توان گفت مهمترین راز ماندگاری عاشورا، عامل تبلیغ می باشد.

کلمات کليدي

سیره- سیاست-
نويسنده : الهه حجی مقدم
خراسان
سایت حوزه

بخوان
شاعر: حسن فرح بخشیان (ژولیده نیشابورى)

آن شب سكوت خلوت غار حرا شكست
با آن شكست، قامت لات و عزا شكست
آمد به گوش ختم رسولان ندا بخوان
مُهر سكوت لعل بشر زان ندا شكست
با خواندن نخوانده الفبا طلسم جهل
در سرزمین ركن و مقام عصا شكست
آدم به باغ خلد خدا را سپاس گفت
تا سد ظلم و فقر به ام‌القرا شكست
نوح نبى به ساحل رحمت رسید و خورد
طوفان به پاس حرمت خیرالورا شكست
بر تخت گل نشست در آتش خلیل حق
تا ختم‌الانبیا گل لبخند را شكست
عیسى مسیح مُهر نبوت به او سپرد
زیرا كه نیست دین ورا تا جزا شكست
آمد برون ز غار حرا میر كائنات
آن سان كه جام خنده باد صبا شكست
در خانه رفت و دید خدیجه كه مى‌دهد
از بوى خویش مُشک غزال ختا شكست
بر دور خویش كهنه گلیمى گرفت و خفت
آمد ندا كه داد به خوابش ندا شكست
یا «ايها المدثر»ش آمد به گوش و گفت
باید كه سد درد ز هر بینوا شكست
قانون مرگ زنده به گوران به گوركن
كز مرگ دختران نرسد بر بقا شكست
آماده بهر گفتن تكبیر كن بلال
چون مى‌دهد به معركه خصم دغا شكست
اینک به خلق دعوت خود آشكار كن
هرگز نمى‌خورد به جهان دین ما شكست
برخیز و بت شكن كه على دستیار توست
كز بت نمى‌خورد على مرتضى شكست
طعن ابى لهب نكند رنجه خاطرت
كو مى‌خورد ز آیه «تبت یدا» شكست
«ژولیده» گفت از اثر وحى ذات حق
آن سكوت خلوت غار حرا شكست

آنچنان که وحی منزل نقش آدمیان را در تبیین سرنوشت خویش بیان فرموده که “ان الله لا یغیروا ما بقوم ،حتی یغیروا ما بانفسهم” دانستن هر چند لازم است اما کافی نیست،بلکه عملکرد ماست که ما را به نتایج مطلوب و یا نامطلوب می رساند.حضرت حق(جله جلاله) در قرآن مجید به کرات انسان را در جایگاه انتخاب گری قرار داده تا ماهیت عقلانی و فهم او را در خصوص سرنوشت خویش به نمایش بگذارد ،پس می طلبد که انسان با استفاده و بهره وری از نیروی عقلانی و باور داشت های خرمندانه خویش اهداف خود را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده و با تنظیم دلایل منطقی و با انتخاب درست راه رسیدن به بهترین آن اهداف را برگزیند.
یقینا سود و زیان هر انتخابی رابطه مستقیم با میزان شناخت و درک و فهم انتخابگر و اصول عقلانی و علمی و فهم اجتماعی و معیارهای انسان دارد.به طبع اگر خطایی در انتخاب های ما صورت گیرد ،از ماست و اگر زیانی از انتخاب ناصحیح عارض زندگی ما بشود ،آن هم از خطای ماست و ما مجاز نیستیم دیگران را در انتخاب خود مقصر بدانیم.با این اوصاف و با درک صحیح از انتخاب درست می توانیم گام های مفید و موثری را در زندگی مان برداریم و در عوض با اشتباه و انتخابی نادرست ،ضرری بر خود وارد سازیم که حتی سالها هم نمی توان سایه شوم آن را از زندگی خود بزداییم.                 
در انتخابات و اصول  دموکراسی و حق نظارت مردم بر سرنوشت خویش دو مساله مهم مطرح می باشد .یکی اصل شرکت در انتخابات و انداختن رای در صندوق و دوم شناخت کاندیدای اصلح که بسیار مهم و کار حساسی به نظر می رسد.
در مورد اول که خارج از بحث مطروحه ما قرار دارد ورود نمی کنیم ،چرا که تمام کسانی که در یک کشور زندگی می کنند باید تابع قانون جاری آن کشور باشند و قوانین و ساختار قانونی کشور ما بر شرکت همه در امر انتخابات تاکید دارد .از سویی دیگر شناخت اصلح که کار بسیار سخت و مشکل است و همگان را به تفکر در آن می طلبد راهی است که گاهی توسط خود شخص رای دهنده (بدون واسطه )به خاطراطلاعاتی که از سوابق اجرایی ،انگیزه ها ،افکار و عقاید فرد ،میزان ایمان و تعهد و دلسوزی او نسبت به جامعه خود و مردم و… دارد ،اقدام به رای دادن می کند و اما گاهی فرد توان قدرت تشخیص و انتخاب کاندیدای اصلح را به علت تعدد کاندیدا و … ندارد. در اینجاست تا از طریق شناخت مع الواسطه اقدام نماید که حساسیت انتخاب اصلح را به ضریب بالایی می رساند. 
نکته ای که در انتخابات پیش رو وجود دارد این است که: شرکت در انتخابات حق قانونی شهروندان در نظام مردمسالاری دینی است؛ اما همانطور که می دانید اگر در انتخاب مصادیق اشتباه شود این حق قانونی بدرستی ادا نخواهد شد. شاید یکی از بهترین ملاک ها برای تشخیص مصادیق صالح و اصلح، معیارهایی باشد که از سوی امام راحل(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی اعلام شده است.
1. داشتن تدین و تعبد
امام خمینی(ره): «مردم شجاع ایران با دقت تمام، به نمایندگانی رأی دهند که متعبد به اسلام و وفادار به مردم باشند و در خدمت به آنان احساس مسئولیت کنند.» «در قول و عمل مدافع اسلام پا برهنگان زمین، اسلام مستضعفین، اسلام رنجدیدگان تاریخ، اسلام عارفان مبارزه جو، اسلام پاک طینتان عارف و در یک کلمه، مدافع اسلام ناب محمدی (ص) باشند و افرادی را که طرفدار اسلام سرمایه داری اسلام مستکبرین، اسلام مرفهین بی درد، اسلام منافقین، اسلام راحت طلبان، اسلام فرصت طلبان و در یک کلمه، اسلام آمریکایی هستند، طرد نموده و به مردم معرفی نمایند.»
امام خامنه ای: «بهترین از لحاظ ایمان، بهترین از لحاظ اخلاص و امانت، بهترین از لحاظ دینداری و آمادگی برای حضور در میدان های انقلاب؛ دردشناس ترین و دردمندترین نسبت به نیازهای مردم را انتخاب کنند.» « ملت هوشیار ایران باید دقت کند که در میان همین متخصصان، متدین ها را انتخاب کند؛ زیرا دین و تدین مانع وابستگی می شود و اگر دینداری نباشد وابستگی آسان می شود.»
2. داشتن علم و تخصص
امام خامنه ای: «تخصص نیز امری لازم است و ما امروز متخصص کم نداریم.»
3. وفاداری به مردم و تلاش برای رضایت آنان
امام خمینی(ره): «به نمایندگانی رأی دهند که متعبد به اسلام و وفادار به مردم باشند و در خدمت به آنان احساس مسئولیت کنند.» «همه ما و شما آقایان همه و آنهایی که در اختیار شما هستند، همه باید کوشش بکنید که رضایت مردم را جلب بکنید در همه امور.»
4. داشتن شجاعت
امام خمینی(ره): «سعی کنید مثل مرحوم مدرس (ره) را انتخاب کنید.»
امام خامنه ای: «امام(ره) بارها اسم مدرس را می آوردند. مگر خصوصیت مدرس چه بود؟ خصوصیت عمده مدرس این بود که هیچ عامل ارعاب و تهدید و تطمیع و فریب گری در او اثر نمی کرد.»
5. عدم استفاده از بیت المال در تبلیغات
امام خمینی(ره): «اینجانب به هیچ وجه و به هیچکس اجازه نمی دهم تا از سهم مبارک امام(ع) و یا از اموال دولت و اموال دفاتر و سازمان ها و مجامع و اموال عمومی خرج انتخابات کند.»
6. اسراف نکردن در تبلیغات انتخاباتی
امام خامنه ای: «مردم باید توجه داشته باشند که تبلیغات رنگین و متنوع ملاک نیست.»
7. آشنایی با طعم فقر و برخورداری از روحیه کوخ نشینی
امام خمینی(ره): «طعم تلخ فقر را چشیده باشند.» «آن روزی که مجلسیان خوی کاخ نشینی پیدا کنند خدای نخواسته، و از این خوی ارزنده کوخ نشینی بیرون بروند آن روز است که ما برای این کشور باید فاتحه بخوانیم. (رئیس جمهور و وکلای مجلس از طبقه ای باشند که مظلومیت و محرومیت مستضعفان و محرومان جامعه را لمس نموده و در فکر رفاه آنان باشند)
8. عدم همنشینی با ثروتمندان و قدرتمندان
9. برخورداری از اخلاق اسلامی
10. راستگویی
امام خامنه ای: «وعده های غیرعملی دادن، وعده های بزرگ دادن، اینها ملاک نیست؛ باید مردم توجه کنند؛ گاهی علامت منفی هم هست.»
11. بصیرت سیاسی و اطلاع از مسایل روز ایران و جهان
امام خمینی(ره): «رای خود را به شخصی بدهید که دارای بصیرت در امر دنیا و منزه از گرایش به شرق و غرب و مکتب های انحرافی و دارای دید سیاسی است… باید از مسایل روز اطلاع داشته باشد.»
امام خامنه ای: «نماینده باید دارای فهم و درک سیاسی باشد و مسائل کشور را بفهمد ، هم مسایل خارجی و توطئه های دشمنان را وهم مسایل داخلی را.»
12. خائن و فاسد نبودن
امام خمینی(ره): «اشخاص متدین، اشخاص مطلع، اشخاص متعهد، اشخاص عقیده مند به نهضت، اشخاصی که نه مایل به طرف شرق هستند نه مایل به طرف غرب، بلکه در صراط مستقیم انسانیت و اسلام هستند، آنها را انتخاب کنید، سرنوشت خودتان را به اشخاص امین بدهید، سرنوشت خود را به افرادی که محتمل است خیانت بکنند ندهید.»
13. سخنگوی دشمنان نبودن
امام خامنه ای: «مبادا کسانی بروند که گیرنده آنها منتظر فرستنده قوی آمریکا و غرب باشد و هر چه آنها بگویند، اینها به زبان دیگر در داخل مملکت تکرار کنند.»
14. خضوع در برابر قانون
امام خمینی(ره): «شخصی است که تعهد به اسلام دارد، اعتقاد به قوانین اسلامی دارد و در مقابل قانون اساسی خاضع است و اصل صد و دهم ظاهراً که راجع به ولایت فقیه است، معتقد است و وفادار است نسبت به او، یک همچو شخصی را شماها خودتان انتخاب کنید.»
15. اعتقاد به انقلاب، نظام و قانون اساسی
امام خمینی(ره): «باید دانست مسلمان بودن تنها فایده ای ندارد، باید جمهوری اسلامی را قبول داشته باشد.»
امام خامنه ای: «اگر کسی در نظام جمهوری اسلامی در مسئولیتی مشغول کار است ولی آرمان های نظام جمهوری اسلامی را آن طوری که امام بزرگوار ترسیم کرده است و در قانون اساسی تجسم کرده است در دلش قبول ندارد ، اشغال آن پست برای او حرام شرعی است.
گرد آورنده:کوثر شکیب انصاری
سایت پژواک رامسر
سایت حوزه