ساقی کوثر

کشورهایی که توانستند اقتصاد خود را رونق داده و به قطب اقتصاد دنیا تبدیل شوند،‌ به اقتصاد درون زای خود اهمیت دادند.

کشورهایی همچون ژاپن، آلمان، چین، کره و ده‌ها کشور دیگر که در شرایط بداقتصادی به خاطر برخی اتفاقات داخلی و پیرامونی قرار داشتند، توانستند با همت داخلی به رشد و پیشرفت‌های  اقتصادی بزرگی دست یابند، رشد اقتصادی کشوری همچون آلمان و ژاپن در شرایطی به دست آمده است که جنگ همه زیرساخت‌های آنها را نابود کرده بود.

ژاپن و آلمان همچون ایران از لحاظ منابع و ثروت‌های ملی نبودند،‌ نفت نداشتند،‌ وسعت سرزمینی همچون ایران نداشتند اما توانستند خود را از شرایط وخیمی که پس از پایان جنگ دامن آنها را گرفته بود رهایی یابند.

اما شاید یکی از دلایلی که ایران نتوانست به رشد اقتصادی مطلوب دست یابد وجود همین نفتی است که همگان آن را ثروتی می‌دانند که باید فروخته شود و خرج کشور شود.

سال 1393 رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار صدها تن از «نخبگان جوان دانشگاهها و برگزیدگان المپیادها و جشنواره های جهانی و داخلی»، اداره کشور بر مبنای فروش ذخایر زیر زمینی را به «بچه پولداری ملی» تشبیه کردند و افزودند: بچه پولدارها، قدر پول خود را نمی‌دانند و آن را بیهوده خرج می کنند که اداره کشور برمبنای فروش نفت خام نیز، شبیه همین ماجراست.

تفکر و اعتقادبه این که نفت داریم پس می‌فروشیم و خرج کشور می‌کنیم،‌یک پدیده بسیار خطرناک در جامعه است که دامن هم مسئولین و هم مردم را گرفته است،‌به همین خاطراست که نتوانستیم بر روی تولیدات داخلی متمرکز شده و مردم را نیز راغب به خرید کالای تولید شده ایرانی کنیم.

ارز و پول نفت کشور برای واردات کالاهای خارجی صرف شده و مردم نیز عادت کرده‌‌اند کالای خارجی خرید کنند.

حتی برای بسیاری از اقشار جامعه خرید کالاها و محصولات خارجی با برندهای معروف و حتی غیر معروف تبدیل به کلاس شده است. بسیاری هستند که به همین خاطر فخر می‌فروشند چرا که از محصولات خارجی استفاده می‌کنند.

چنین افرادی در واقع معتاد خریدن کالاهای خارجی شده‌اند و به یک عادت بد تبدیل شده است،‌عادتی که مقصر یک بخش از آن دولت و دولت‌ها هستهند و بخش دیگر مردمی که به خرید کالای خارجی افتخار می‌کنند.

اما چرا اکثریت مردم به کالای خارجی اعتماد می‌کنند اما به کالای ایرانی بی توجه هستند؟ 

یکی از دلایلی که مردم را به سوی خرید کالای خارجی سوق می‌دهد واردات بی‌رویه بر اساس همان سیاست بچه پولداری است. اتکا به درآمدهای نفتی و صرف این درآمدها برای واردات کالا حتی برای اجناس مشابهی که در ایران تولید می‌شود، عامل مهمی است که باعث شده تا بازار از وجود کالاهای ایران تهی شده و جای آن را کالاهای خارجی بگیرد.

شاید برای بسیاری از مردم این اتفاق افتاده است که در یک مرکز خرید،‌ فروشگاه و یا بازار در پی تولیدات داخلی باشند اما هیچ محصول ایرانی نمی‌یابند و مجبور به خرید همان کالای خارجی که حتی ممکن بی کیفیت و گران‌تر هم باشد می‌شوند.

چنین شرایطی به سیاست‌های دولت‌ها باز می‌گردد، به این معنی که تا زمانی که دولت و دولت‌های همچنان دروازه‌های کشور را به روی واردات کالاهای خارجی چهار تاق باز بگذارند، وضعیت روز به روز بدتر و وخیم‌تر خواهد شد.

یکی از راه‌هایی که می‌تواند به وضعیت فروش محصولات داخلی کمک کند، جلوگیری از ورود کالاهای خارجی چه به طور رسمی و چه غیر قانونی است.

بخش زیادی از محصولات خارجی هب مبادی رسمی به طور قانونی وارد می‌شود و بخش دیگر آن که قابل توجه است، به طور قاچاق وارد کشور می‌شود.

جلوگیری از ورود کالاهای غیر ضروری، که حتی بود و نبود آن تأثیری در زندگی مردم نخواهد داشت، می‌تواند فضا را برای تولیدات تولید کننده داخلی باز کند و با عرضه محصولات خود به فضای کسب و کار رونق بخشد.

سال‌ها است که رهبر معظم انقلاب نام سال را به مسائل اقتصادی اختصاص می‌دهند، دلیل آن هم روشن است چرا که دشمنان انقلاب اسلامی راه ضربه زدن به ایران را در همین روزنه یافته‌اند.

تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه ایران برای وارد کردن فشار بیشتر است تا جایی که باعث شود، اعتراضات شکل گیرد و گسترش یابد.

این که دولت ‌و دولت‌های حاکم در چنین شرایطی برای این که فضای اقتصاد کشور را آرام نگهدارند،‌به واردات بی رویه رو می‌آورند تا بازار از وجود کالاها و اجناس مملو شود، اشتباهی است که سال‌هاست ادامه دارد.

اگر در یک دوره در دولتی همه همت آن به حمایت از تولید داخلی گماشته می‌شد و از ورود کالاهایی که با واردات آن کارگاه‌ها و کارخانه‌های کشور با رکود تولدی روبرو نمی‌گشت، وضعیت اقتصادی کشور در بسیاری زمینه‌ها بهبود می‌یافت.

کالاهایی همچون تولیدات لباس، کفش، محصولات بهداشتی و آرایشی، مواد غذایی، میوه و بسیاری کالاها و اجناس دیگر که در کشور ظرفیت تولید داخلی دارد اگر با حمایت روبرو می‌شد و از ورود کالاهای خارجی مشابه جلوگیری به عمل می‌آمد، علاوه بر این که از خروج ارز جلوگیری می‌کرد،‌ رونق اقتصادی را نیز به همراه داشت، چنین اقدامی باعث می‌شد تا شغل ایجاد شود و از آمار بیکاران کشور بکاهد، چرخه پولی کشور در سرمایه گذاری بر روی تولید می‌چرخید و در مدت زمان معینی نیز باعث می‌شد با گسترش مراکز تولیدی کشور، هم کالای با کیفیت تولید شود و هم برنامه ریزی برای صادرات محصولات ایرانی صورت گیرد.

تولید کننده داخلی نیز باید سعی و تلاش خود را داشته باشد تا بتواند محصول با کیفیتی به خریدار ایرانی ارائه دهد، تا رغبت بیشتریبرای خرید آن داشته باشد. حتی باید با بیدار کردن تعصب مردم دراین زمینه، آنها به خاطر آینده کشور کالای ایرانی کم کیفیت را به کالای خارجی ترجیح دهند. چرا که با چنین رفتاری باعث ایجاد شغل برای فرزندان خود می‌شوند، از بیکاری آنها جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود تا تولید کننده ایرانی نیز تلاش بیشتری برای تولید محصولات با کیفیت‌تر نماید.

خرید کالای خارجی باعث رونق اقتصادی کشورهای صادر کننده می‌شود، کشورهایی که همواره سعی دارند تا ایران همچنان وابسته باقی بماند.

اتفاقی که با خرید کالای ایرانی می‌افتد باعث ایجاد شغل می‌شود و همین امر درآمد را برای خانوارها افزایش می‌دهد چرا که همه مردم ایران در تولید داخلی سهیم هستند و از سوی دیگر از بروز مشکلات اجتماعی نیز می کاهد، اما اگر همچنان مردم به خرید کالای خارجی اقبال داشته باشند، بیکاری افزایش می‌یابد و در پی آن فقر نیز و باعث شرایط زندگی نامناسب اقتصادی برای خانوار ایرانی خواهد شد.

سالی را که رهبر معظم انقلاب اسلامی به حمایت از کالای ایرانی نام گذاری کردن به فرمودنده ایشان« اگر تولید ملی را همه پیگیری کنند، مشکلات اقتصادی، معیشتی، اشتغال، سرمایه‌گذاری و آسیب‌های اجتماعی کاهش پیدا خواهد کرد.»

پس از آغاز سال 1397 تعصب ملی، ایرانی و دینی خود را بر روی این موضوع متمرکز کنیم تا سال 97 با شکوفایی اقتصادی ادامه پیدا کند.

اتاق خبر ۲۴
خبرنگار : حجت الله فخارزاده