نصایح لقمان حکیم

سعی لقمان بر این بود که در مناسبت های مختلف فرزندش و همچنین سایر مردم را پند و اندرز دهد.

لقمان فرزندش ناتان را خطاب قرار داد و گفت:فرزندم همیشه شکر خدا را به جای آور، برای خدا شریک قائل مشو، زیرا مخلوقی ضعیف و محتاج را با خالقی عظیم و بی نیاز برابر نهادن، ظلمی بزرگ است.

فرزندم: اگر عمل تو از خردی چون ذره ای از خردل در صخره های بلند کوه یا آسمانها و یا در قعر زمین مخفی باشد از نظر خدا پنهان نخواهد بود و در روز رستاخیز در حساب اعمال تو منظور خواهد شد و به پاداش و کیفر آن خواهی رسید.

فرزندم: نماز را به پای دار! تا ارتباط تو با خدا محکم گردد و از ارتکاب فحشا و منکر مصون باشی و چون به حد کمال رسیدی، دیگران را به معروف و تهذیب نفس و تزکیه روح دعوت و رهبری کن و در این راه در مقابل سختی ها، صبور و شکیبا باش.

فرزندم: نسبت به مردم تکبر مکن و به دیگران فخر مفروش که خدا مردم خودخواه و متکبر را دوست ندارد. خود را در برابر ایشان زبون مساز که در تحقیرت خواهند کوشید، نه آنقدر شیرین باش که ترا بخورند و نه چندان تلخ باش که به دورت افکنند. فرزندم:در راه رفتن نه به شیوه ستمگران گام بردار و نه مانند مردم خوار و ذلیل، و به هنگام سخن گفتن آهسته و ملایم سخن بگو زیرا صدای بلند، بیرون از حد ادب و تشبه به ستوران ستوران است. 

فرزندم: از دنیا پند بگیر و آن را ترک نکن که جیره خوار مردم شوی و به فقر مبتلا گردی و تا آنجا خود را در بند و گرفتار دنیا نکن و در اندیشه سود و زیان آن فرو مرو که زیانی به آخرت تو برسد و از سعادت جاودان بازمانی!

فرزندم: دنیا دریای ژرف و عمیقی است که دانشمندان فراوانی را در خود غرق کرده است پس برای عبور از این دریا، کشتی از ایمان و بادبانی از توکل فراهم کن و برای این سفر توشه ای از تقوی بیندوز، و بدان و آگاه باش که اگر از این راه پر خطر برهی، مشمول رحمت شده ای و اگر در آن دچار هلاک شوی به غرقاب گناهانت گرفتار گشته ای.

فرزندم:در زندان شب و روز زمانی را برای کسب علم و دانش منظور کن و در این راه با دانشمندان همدم و همراه شو و در معاشرت با آنها شرط ادب را رعایت کن و از مجادله و لجاج بپرهیز تا تو را از فروغ دانش خود محروم نسازند. فرزندم:هزار دوست اختیار کن و بدان که هزار رفیق کم است و یک دشمن میندوز و بدان که یک دشمن هم زیاد است.

فرزندم:دین مانند درخت است. ایمان به خدا آبی است که آن را می رویاند. نماز ریشه آن، زکات ساقه آن، دوستی در راه خدا شاخه های آن، اخلاق خوب برگ های آن و دوری از محرمات، میوه آن است. همانطور که درخت با میوه ی خوب کامل می گردد، دین هم با دوری از اعمال حرام تکمیل می شود. هرچند نصایح لقمان بیشتر جنبه عمومی داشت و سعی لقمان بر این بود که در مناسبت های مختلف فرزندش و همچنین سایر مردم را پند و اندرز دهد که در این رابطه گوشه ای از این پندها را در اینجا مرور می کنیم:

1. فرزندم هیچ کس و هیچ چیز را با خداوند شریک مکن. 

2. با پدر و مادرت بهترین رفتار را داشته باش. 

3. بدان که هیچ چیز از خداوند پنهان نمی ماند. 

4. نماز را آنگونه که شایسته است بپادار. 

5. اندرز و نصیحت دیگران را فراموش مکن. 

6. از بدان انتظار مردانگی و نیکی نداشته باش. 

7. از مردم روی مگردان و با آنها بی اعتنا مباش. 

8. با غرور و تکبر با دیگران رفتار مکن. 

9. در مقابل پیش آمدها شکیبا باش. 

10. بر سر دیگران فریاد مکش و آرام سخن بگو. 

11. از طریق اسماء و صفات خداوند او را بخوبی بشناس. 

12. به آنچه دیگران را اندرز می دهی خود پیشتر عمل کن. 

13. سخن به اندازه بگو. 

14. حق دیگران را به خوبی ادا کن. 

15. راز و اسرارت را نزد خود نگاه دار. 

16. به هنگام سختی دوست را آزمایش کن. 

17. با سود و زیان دوست را امتحان کن. 

18. با بدان و جاهلان همنشینی مکن. 

19. با اندیشمندان و عالمان همراه باش. 

20. در کسب و کار نیک جدّی باش. 

21. بر کوته فکران و ضعیف عنصران اعتماد مکن. 

22. با عاقلان ایماندار مدام مشورت کن. 

23. سخن سنجیدۀ همراه با دلیل را بیان کن. 

24. روزهای جوانی را غنیمت بدان. 

25. هم مرد دنیا و هم مرد آخرت باش. 

26. یاران و آشنایان را احترام کن. 

27. با دوست و دشمن، خوش اخلاق باش. 

28. وجود پدر و مادر را غنیمت بشمار. 

29. معلم و استاد را همچون پدر و مادر دوست بدار. 

30. کمتر از درآمدی که داری خرج کن. 

31. در همۀ امور میانه رو باش. 

32. گذشت و جوانمردی را پیشه کن. 

33. هر چه که می توانی با مهمان مهربان باش. 

34. در مجالس و معابر چشم و زبان را از گناه باز دار. 

35. بهداشت و نظافت را هیچگاه فراموش مکن. 

36. هیچگاه دوستان و هم کیشان خود را ترک مکن. 

37. فرزندانت را دانش و دینداری بیاموز. 

38. سوارکاری و تیراندازی و … را فراگیر. 

39. در هر کاری از دست و پای راست آغاز کن. 

40. با هر کس به اندازۀ درک او سخن بگو. 
41. به هنگام سخن متین و آرام باش. 

42. به کم گفتن و کم خوردن و کم خوابیدن خود را عادت بده. 

43. آنچه را که برای خود نمی پسندی برای دیگران مپسند.

44. هر کاری را با آگاهی و استادی انجام بده. 

45. نا آموخته استادی مکن. 

46. با ضعیفان و کودکان سرّ خود را در میان نگذار. 

47. چشم به راه کمک و یاری دیگران مباش. 

48. از بدان انتظار مردانگی و نیکی نداشته باش. 

49. هیچ کاری را پیش از اندیشه و تدبر انجام مده. 

50. کار ناکرده را کرده خود مدان. 

51. کار امروز را به فردا مینداز. 

52. با بزرگتر از خود مزاح مکن. 

53. با بزرگان سخن طولانی مگو. 

54. کاری مکن که جاهلان با تو جرأت گستاخی پیدا کنند. 

55. محتاجان را از مال خود محروم مگردان. 

56. دعوا و دشمنی گذشته را دوباره زنده مکن. 

57. کار خوب دیگران را کار خود نشان مده. 

58. مال و ثروت خود را به دوست و دشمن نشان مده. 

59. با خویشاوندان قطع خویشاوندی مکن. 

60. هیچگاه پاکان و پرهیزکاران را غیبت مکن. 
61. خودخواه و متکبر مباش. 

62. در حضور ایستادگان منشین. 

63. در حضور دیگران دندان پاک مکن. 

64. با صدای بلند آب دهان و بینی را پاک مکن. 

65. به هنگام خمیازه دست بر دهان خویش بگذار. 

66. حالت خستگی را در حضور دیگران ظاهر مکن. 

67. در مجالس انگشت در بینی مینداز. 

68. کلام جدی را با مزاح آمیخته مکن. 

69. هیچکس را پیش دیگران خجل و رسوا مکن. 

70. با چشم و ابرو با دیگران سخن مگو. 

71. سخن گفته شده را تکرار مکن. 

72. از شوخی و مزاح خود کمتر کن. 

73. از خود و خویشاوندان نزد دیگران تعریف مکن. 

74. از پوشیدن لباس و آرایش زنان پرهیز کن. 

75. از خواسته های نابجای زن و فرزندان پیروی مکن. 

76. حرمت هر کس را در حد خود نگاه دار. 

77. در بد کاری با اقوام و دوستان همکاری مکن. 

78. از مردگان به نیکی یاد کن. 

79. از خصومت و جنگ افروزی جدّا پرهیز کن. 

80. با چشم احترام به کار دیگران نگاه کن. 
81. نان خود را بر سفره ی دیگران مخور. 

82. در هیچ کاری شتاب مکن. 

83. برای جمع آوری بیش از حد مال و ثروت حرص مخور. 

84. به هنگاه خشم شکیبا باش و سخن سنجیده بگو. 

85. از پیش دیگران غذا و میوه بر مدار. 

86. در راه رفتن از بزرگان پیشی مگیر. 

87. سخن و کلام دیگران را قطع مکن. 

88. به هنگام راه رفتن جز به ضرورت چپ و راست خود را نگاه مکن. 

89. در حضور مهمان بر کسی خشم مگیر. 

90. مهمان را به هیچ کاری دستور مده. 

91. با دیوانه و مست سخن مگو. 

92. برای کسب سود و دوری از زیان آبروی خود را مریز. 

93. در کار دیگران کنجکاوی و جاسوسی مکن. 

94. در اصلاح میان مردم هیچ گاه کوتاهی مکن. 

95. ادب و تواضع را هیچگاه فراموش مکن. 

96. با خداوند صادق و با مردم با انصاف باش. 

97. بر آرزو ها و خواسته های خود غالب باش. 

98. خدمتکاری بزرگان و همکاری با مستمندان را فراموش مکن. 

99. با بزرگان با ادب و با کودکان مهربان باش. 

100. با دشمنان مدارا کن و در مقابل جاهلان خاموش باش. 
101. در مال و مقام دیگران طمع مکن. 

102. از رفت و آمد و مال و مرام و مسلک خویش کمتر بگو. 

103. بجز خداوند هیچ کس و هیچ چیز را فرمانروا و فریادرس خویش مشمار. 

104. عمر و روزی با حساب و کتاب است، پس مترس و طمع مکن. 

105. عمر را برای عمل و عبادت و پاکی و پرهیزکاری غنیمت بدان. 

106. اگر بهشت را می طلبی از فساد و ستم و گردن کشی پرهیز کن. 

107. سرچشمه ی زشتی ها را دنیا پرستی و مستی و نادانی بدان. 

108. بجز در حق و راستی بندگان خدا را بندگی و فرمانبری مکن. 

109. خود را با ستم سلاطین شریک مگردان. 

110. دنیای دیگر را به دست فراموشی مسپار.

پای درس لقمان حکیم

سلوک اخلاقی و رفتار قرآنی، همواره یکی از دل مشغولی های نسل جوان مسلمان در پیمودن مسیر درست زندگی است. در جغرافیای گسترده اسلامی، گنجینه هایی کهن وجود دارد که هیچ زمانی کهنه نمی شود و جوان مسلمان را بِسان چراغی فروزان به سوی حقیقت و سعادت رهنمون می شود. یکی از این گنجینه های نایاب و دُرهای ناب، پندها و نصیحت های لقمان حکیم است که بخش از آن در قرآن کریم و پاره ای نیز در احادیث و روایات ذکر شده است.

پندهای لقمان حکیم می تواند برای دختران و پسران جوان امروز ما که دارای روح عطشناک و طالب معنویت هستند، بسیار سودمند باشد و آنان را در پیمودن راه کمال و سلوک خردمندانه یاری کند.

فرمانبری از خدا

ای فرزندم! هرگاه خواستی خدا را نافرمانی کنی، جایی را سراغ بگیر که تو را در آن جا نبیند.

ای فرزندم! به اندازه نیازت به خدا، از او اطاعت کن و به اندازه شکیبایی ات بر عذابش، او را نافرمانی نما.

مراقبت از زبان

ای فرزندم! زبان، کلید خیر و شر است. پس جز در خیر، زبانت را مهر و موم کن؛ همان گونه که صندوق طلا و نقره را مهر و موم می کنی.

لقمان حکیم بسیار سکوت می کرد. وقتی علت آن را پرسیدند، پاسخ داد:خداوند برای من دو گوش و یک زبان قرار داده، برای اینکه شنیده هایم بیش از گفته هایم باشد.

دانش پژوهی

ای فرزندم! اگر ما بین تو و دانش، دریایی از آتش باشد که تو را می سوزاند و دریایی از آب باشد که تو را غرق می کند، برای رسیدن به دانش، آن دو را بشکاف تا دانش را به دست آوری و بیاموزی؛ زیرا در آموختن دانش، راه نمایی و عزّت انسان، و نیز نشانه ایمان و پایه ارکان دین و رضایت خدای رحمان وجود دارد.

ای فرزندم! در مجالس دانشمندان حضور داشته باش و سخنان حکیمان را بشنو؛ زیرا خداوند دلِ مرده را با نور حکمت زنده می کند؛ چنان که زمین مرده را با آب باران حیات می بخشد.

مراقبت بر نماز

ای فرزندم! مبادا خروس، زرنگ تر از تو و مراقب تر از تو بر نمازها باشد! مگر آن را نمی بینی که هنگام هر نمازی، بانگ می زند و سحرگاهان ـ در حالی که تو در خوابی ـ با صدایش اعلام وقت می کند؟

ای فرزندم! هرگاه نماز می خوانی، آن را نماز وداع قرار ده؛ که گمان داری بعد از آن، هرگز زنده نخواهی ماند. از عذرتراشی برای ترک نماز بپرهیز؛ زیرا عذرآوردن در کار خیر، معنا ندارد.

پرهیز از حسد

ای فرزندم! از حسد بر حذر باش که به وسیله آن جز بر خودت ضرر نمی زنی، و دشمنت را از پرداختن به کار خود کفایت می کنی؛ زیرا دشمنی تو با خودت، از دشمنی دیگری با تو زیان بارتر است.

ای فرزندم! هر چیز نشانه ای دارد که بدان شناخته می شود و… حسود، سه نشانه دارد:غایب را غیبت، حاضر را چاپلوسی و گرفتار را شماتت می کند.

نشانه های ریاکار

ای فرزندم! ریاکار سه نشانه دارد:هرگاه تنها باشد، کسل است، و هرگاه پیش مردم باشد شاد است، و هر کاری را که در آن ستایش باشد، انجام می دهد.

ای فرزندم! به مردم چنین نشان نده که از خدا می ترسی، در حالی که دلت گنه کار است.

بی حوصلگی و تنبلی

ای فرزندم! از تنبلی و بی حوصلگی بپرهیز؛ زیرا هرگاه تنبل باشی، حق را ادا نمی کنی و هرگاه بی حوصله باشی، حق را تحمل نمی کنی.

ای فرزندم! تنبل سه نشانه دارد:به قدری سستی می کند که کوتاهی می نماید، و چنان کوتاهی می کند تا ضایع می سازد، و چنان ضایع می سازد که مرتکب گناه می شود

حدیث تصویری (معلم)

والاترین معلم بشریت حضرت محمد(ص)


 

سالروز پرواز ملکوتی متفکر شهید، مرتضی مطهری(ره) بهانه ای است تا یادی شود از بهترین معلم بشریت، حضرت محمد مصطفی(ص) که فرمود: برانگیخته شدم تا به اتمام رسانم مکارم اخلاق را.

پیامبر اکرم(ص) که جامعۀ خودش را و تمامی انسانها را با اخلاق نیکو و صبر جمیل به اسلام دعوت کرد و آنقدر زیبا نگریست و زیبا زیست که بشریت امروز نیز از زیباییهای زندگی ایشان الهام می گیرد و معلمان دیروز و امروز به این نتیجه رسیده اند که علم بدون اخلاق نه تنها مؤثر واقع نمی شود بلکه پایدار نمی ماند.

معلمان بزرگ ایران زمین از جمله خمینی کبیر(ره) که شاگردانی چون شهید مطهری ها(ره) تربیت کرده اند، الگویی چون محمد امین، اولین و آخرین پیامبر خدا، حضرت محمد مصطفی(ص) داشته اند که به مدد حق توانستند تاریخ را تغییر دهند.

شهید مطهری(ره) که خود پرورش یافتۀ مکتب اسلام ناب محمدی(ص) است و سالروز شهادتش به نام روز بزرگداشت مقام معلم در تقویم ایران اسلامی ثبت شده است خود مدیون معلم است.

حال از هر معلمی که سخن بگوییم، از مادر، پدر، استاد و سایر، پله پله که پیش برویم به پدر حضرت فاطمۀ زهرا(س)، به پدر ام ابیها(ع) به پدر کوثر، حضرت فاطمۀ زهرا(س) می رسیم، بزرگ بانوی اسلام که 18 سال تمام با تمام هستی اش از اسلام و مقام ولایت دفاع کرد.

اینجاست که حضرت امام خمینی(ره)، بزرگ مرد تاریخ می فرماید: معلمی شغل انبیاء است و انسان به این نتیجه می رسد که بیداری اسلامی بدون همت معلمان هر جامعه ای نمی تواند به نتیجه برسد چرا که مفهوم معلم با مفهم اسلام پیوند ناگسستنی دارد.

پیوند ناگسستنی که از ابتدای خلقت بشریت رقم خورده است و حتی قبل از خلقت که شرحش در توان قلم ناتوان بنده نیست؛ معلمی که در جامعۀ اسلامی نتواند از اولین و آخرین معلم اسلام (در بین پیامبران خدا) درس بگیرد، محال است که بتواند معلم پرورش دهد؛ محال است که بتواند انسان پرورش دهد.

حضرت محمد مصطفی(ع) قبل از اینکه بهترین معلم در جامعه باشد، بهترین معلم در خانواده بود، نه تنها در یک بعد، بلکه در تمامی ابعاد زندگی، روابط با همسرشان حضرت خدیجۀ کبری(ع) ، روابط با تنها دخترشان، حضرت زهرای صدیقه(ع)، روابط با تنها دامادشان، حضرت علی(ع) و روابط با حسنین(ع) و دیگر عزیزانشان که هر کدام به تنهایی معلمان بشریت هستند.

از دیگاه شهید مطهری(ره) نیز شرافت و مرتبت معلم زمانی اهمیت دارد که بتواند شان خداوند و پیامبران را در وجود خود محقق سازد و پیوند انسان به هدف متعالی خلقت یعنی عبادت را برقرار سازد و تمامی تلاشهای علمی و عملی اش را مقدمه ای برای عبادت بداند.

معلمان امروز جامعۀ ما هم به سرمشق پیامبرشان زمانی موفق خواهند بود که در محیط خانواده نیز موفق باشند و چنانچه غیر از این باشد جای بسی تأمل است که اشکال کار کجاست؟! و بهترین منبع را بزرگان ما کتابهای شهید مطهری(ره) معرفی کردند.

به عبارتی بهتر به فرمودۀ مقام معظم رهبری: «امروز جوانان ما، دانشجویان ما، معلمان ما، کارگران ما، اگر می خواهند در زمینه افکار اسلامی عمق پیدا کنند و پاسخ سؤالات خود را پیدا نمایند، باید به کتابهای شهید مطهری(ره) مراجعه کنند».

نویسنده: حوریه صادقی زیرک آباد

آینده روشن در کلام امام خامنه ای

حركتهای عظیم اسلامی اخیر در دنیای اسلام، مقدمه تحولی 

بزرگ تر و حاكمیت اسلام است، امروز جوانان كشورهای 

اسلامی برای رسیدن به آمال و آرزوهای خود، بجای مكاتب 

مادی متوجه تعالیم اسلامی شده اند و این افتخار به بركت 

حركت ملت ایران بوجود آمده است. موضع ما حمایت از 

این حركت ها و تقویت آنها است و امیدواریم این حركت های 

اسلامی منجر به قطع كامل سلطه دشمنان اصلی یعنی 

صهیونیست ها و آمریكا شود. تحولات كنونی در دنیای 

اسلام نوید بخش آینده روشنی است و نشانه های این 

آینده روشن و تحول عظیم آشكار شده است.

مبشرات در فرمایشات حضرت آقا حفظه الله

غرب امروز بر سر دوراهى است. يا بايد دست از زورگوئى 

طولانى‌مدت خود بردارد و بيش از اين از نقشه‌ى 

صهيونيستهاى زورگو و ضد بشر پيروى نكند، و يا در انتظار 

ضربه‌هاى سخت‌تر در آينده‌ى نه چندان دور باشد. اين 

ضربه‌هاى فلج كننده فقط سقوط پى‌درپى حكومتهاى گوش 

به فرمان آنان در منطقه‌ى اسلامى نيست، بلكه آن روزى كه 

ملتهاى اروپا و آمريكا دريابند كه بيشترين گرفتارى‌هاى 

اقتصادى و اجتماعى و اخلاقى آنان منشأ گرفته از سلطه‌ى 

اختاپوسى صهيونيزم بين‌الملل بر دولتهاى آنهاست، و 

دولتمردان آنان به خاطر منافع شخصى و حزبى خود، مطيع 

و تسليم در برابر زورگوئى‌هاى كمپانى‌داران زالوصفت 

صهيونيست در آمريكا و اروپايند، آنچنان جهنمى براى آنان 

به وجود خواهند آورد كه هيچ راه خلاصى از آن متصور 

نيست. رئيس جمهور آمريكا ميگويد كه امنيت اسرائيل خط 

قرمز اوست. بدانيد اين خط قرمزِ اوباما و امثال او به دست 

ملتهاى به‌پاخاسته‌ى مسلمان شكسته خواهد شد.

(10/7/90)

منبع: روزگار طلایی

امید به آینده به برکت امام زمان (عج)

از برکات وجود امام زمان(ع) امیدبخشی است امید انسان 

به زندگی به برکت وجود امام زمان است خوش‌بینی انسان 

به آینده به برکت وجود امام زمان است ما معتقدیم آینده از 

آن امام عدالت‌گستر، مهربان و دلسوز است کسی‌که همه 

طاغوت‌ها را به زیر می‌کشد و مستضعفان و محرومان را 

حاکم بر زمین می‎کند.

یکی دیگر از آثار و برکات وجودی امام زمان(عج) این است 

که او نقطه اتکایی برای بندگان است ما هرجا گیر می‌کنیم 

توسل به امام زمان پیدا می‌کنیم در موقع رویارویی با 

مشکلات توسل به امام زمان نجات‌بخش حلال مشکلات 

است.

از ابتدای خلقت حضرت آدم(ع) تا زمان ظهور امام 

زمان(عج)، مردم دنیا موفق نمی‌شوند حکومت جهانی واحد 

که بر اساس عدالت و سعادت و پیشرفت و تقوی و ایمان 

باشد را مشاهده کنند، همیشه ستمکارانی هستند که به 

ملت‌ها و امت‌ها ظلم می‌کنند اگر در قسمت‌هایی از تاریخ 

در یک کشور و منطقه‌ای به‌صورت موقت، حکومت عدل 

الهی برپا شده است همانند حکومت داوود و سلیمان و 

موسی و حکومت ده ساله حضرت محمد(ص) بعد از هجرت 

به مدینه و حکومت پنج ساله امام علی(ع).

با ظهور و حکومت جهانی مهدی آل‌محمد(ص) است که 

تحول عجیبی در همه چیز دنیا اتفاق می‌افتد و در آن زمان 

است که ملت‌های دنیا طعم ایمان و تقوی و عدالت و 

برابری را می‌چشند.یکی‌از واژه‌هایی که در قرآن به‌کار رفته 

واژه آب است که به امام زمان(عج) تطبیق داده‌ شده 

است.خداوند متعال در سوره ملک آیه ۳۰، می‌فرماید: 

«پیامبر بگو خبر دهید اگر آب مورد بهره‌برداری شما در زمین 

فرو رود نهایتاً کیست که برایتان آب روان و گوارا بیاورد»، 

ظاهر این آیه آب جاری، چشمه و قنات است، اما در روایات 

اسلامی این آیه به امام زمان(عج) تطبیق داده‌ شده است.

امام باقر(ع) آب در آیه ۳۰ سوره ملک را به امام زمان(عج) 

معنا کردند، بدین معنا که اگر امام زمان(عج) شما غایب 

باشد و شما به او دسترسی نداشته باشید چه کسی امام را 

بر شما آشکار می‌کند.امام رضا(ع) نیز مقصود آیه ۳۰ سوره 

ملک را علم امام زمان(عج) دانسته‌اند، حال این سؤال مطرح 

می‌شود که وجه شباهت آب به امام زمان(عج) چیست که 

در روایات به امام تطبیق داده‌ شده؟ پاسخ این است که 

نخست در ظاهر آب به‌عنوان یک عنصر سیار در اختیار ما 

قرار گرفته و خداوند حیات موجودات را به‌وسیله آب تضمین کرده است.

حیات موجودات به آب بستگی دارد که در روایات نیز حیات 

آسمان، زمین و هستی به وجود امام زمان(عج) بستگی 

دارد، پس همان‌طور اگر آب نباشد در زمین و آسمان جایی 

برای حیات نیست، اگر امام زمان(عج) نباشد آسمان و 

زمینی قرار ندارد.معنای این آیه از لحاظ معنوی این است 

حیات جامعه به علم، ایمان، فضیلت، تقوا، پاکی و اخلاق 

بستگی دارد، بنابر این جامعه‌ای که در آن گناه، فحشا، منکر 

و ستم باشد آن جاعمه مرده است.

هنگامی‌که امام زمان(عج) ظهور کند علم، فضیلت و عبادت 

در جامعه گسترش می‌یابد و همه انسان‌ها خداپرست 

می‌شوند، بنابر این حیات معنوی جامعه به امام زمان(عج) 

بستگی دارد.

یکی‌از شرایط استجابت دعا این است که انسان چشم 

خودش را از عالم مادی برگیرد و با تمام وجود توجه به خدا 

پیدا کند.هنگامی‌که تمام درهای مادی به‌روی انسان بسته و 

به اصطلاح کارد به استخوانش می‌رسد و انسان مضطر و از 

همه کس و همه چیز ناامید می‌شود به‌صورت فطری توجه 

به یک نجات‌بخش و موجودی پیدا می‌کند که کلید حل 

مشکلات به دست اوست، آن موجود قادر است تمام قفل‌ها 

را بشکند، اوست که در سخت‌ترین شرایط درهای رحمتش 

را به سوی ما می‌گشاید پس گفته‌اند که آیه ۶۲ سوره نمل با 

این مضمون که «أَمَّن یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَیَکْشِفُ 

السُّوءَ وَیَجْعَلُکُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ؛ یا 

[کیست] آن کس که درمانده را چون وى را بخواند اجابت 

می‌کند و گرفتارى را برطرف می‌گرداند و شما را جانشینان 

این زمین قرار می‌‏دهد آیا معبودى با خداست چه کم پند 

می‌‏پذیرید» منظور همان امام زمان(عج) است.نکته‌ای که در 

این‌ آیه وجود دارد این است که موجودی وجود دارد که 

دعای مضطر را اجابت می‌کند، بدی‌ها را برطرف می‌کند و 

شما را خلیفه روی زمین قرار می‌دهد.

همچنین در کتب تفاسیر آمده است که آیه ۶۲ سوره نمل 

یک ظاهر و یک باطن دارد، باطن این آیه اشاره به حضرت 

مهدی(عج) دارد مفهوم گسترده‌تر و باطن عمیقی 

دارد.روایت فراوانی داریم که دلالت می‌کند بر این‌که این آیه 

در رابطه با امام زمان(عج) است در تفسیر نورالثقلین ج ۴ به 

نقل از امام باقر(ع) آمده است: «به خدا قسم گویا که من 

مهدی(عج) را می‌بینم که پشت به حجرالاسود کرده و خدا را 

می‌خواند هنگامی‌که مضطر است به خدا قسم مضطری که 

در قرآن آمده «امن یجیب» حضرت مهدی(عج) است».

همچنین امام صادق(ع) در رابطه با آیه ۲۶ سوره نمل 

فرموده است: این آیه شریفه درباره امام زمان(عج) نازل 

شده هرگاه امام زمان(عج) قیام کند وارد مسجدالاحرام 

می‌شود پشت به مقام ابراهیم(ع) و مقابل کعبه می‌ایستد 

دو رکعت نماز می‌خواند و دست به دعا برمی‌دارد و می‌گوید: 

«ای مردم بقیه‌الله منم و من نزدیک‌ترین فرد به آدم، 

ابراهیم، اسماعیل و پیامبراعظم(ص) هستم، آن‌گاه به درگاه 

الهی تضرع و خداوند را در حال اضطرار می‌خواند و 

می‌فرماید: این است تفسیر آیه «امن یجیب المضطره …» 

این روایت بیان می‌کند از مصادیق بارز آیه شریفه ۶۲ سوره 

نمل مضطر واقعی امام زمان(عج) است، امام زمان(عج) 

برای طولانی شدن غیبت و این‌که فساد و ظلم و ستم جهان 

را در برگرفته و منافقان دین خدا را تغییر داده و سیره و 

روش پیامبر را تغییر داده‌اند و بیت‌المال از بین رفته مضطر 

واقعی است.

امام زمان(عج) مضطر است چون می‌بیند گناه و فساد 

اقتصادی و رانت‌خواری بی‌داد می‌کند و قتل و شکنجه مردم 

مظلوم و ستمدیده را مشاهده می‌کند، لذا مضطر است، این 

امام همام وقتی ظهور کند احکام و حدود الهی که تعطیل 

شده است را احیا می‌کند و این امام است که با ظهور خود 

نشانه‌های دین خدا را زنده و پریشانی‌ها را برطرف و دل‌ها 

را خشنود می‌کند.

بنا بر تفسیر آیه ۶۲ سوره نمل «کشف سوء» بدترین سوء 

سلطه کفار است امام زمان(ع) آن‌را برطرف می‌کند امروز 

سلطه استکبار جهانی بر جهان مسلط است این بدترین سوء 

است که مردم جهان به آن مبتلا هستند به برکت امام 

زمان(عج) کشف سوء می‌شود.کشف سوء اشاره به حکومت 

صالحان است، بندگان خوب و صالح خدا وارث زمین

می‌شوند انسان‌های مؤمن و صالح و باتقوا وارث زمین و 

حاکم بر زمین می‌شوند، حکومت صالحان از ویژگی‌‌اش 

کفرستیزی، شرک‌ستیزی و فراهم کردن زمینه برای رشد و 

بالندگی بشر است، در آن اقامه نماز و امر به معروف و نهی از 

منکر می‌شود.

منبع: اقنا